مهربانی با فرزندان؛ راز تربیت سالم و خانواده‌ای شاد
کودکان تشنه‌ی محبت و توجه والدین هستند.
مهربانی با فرزندان تنها یک احساس لحظه‌ای نیست، بلکه نیاز حیاتی برای رشد عاطفی و روانی آنان است.
محبت والدین، زیربنای اعتمادبه‌نفس و احساس امنیت در کودک است.
وقتی فرزند در آغوش گرم خانواده مهربانی را تجربه کند، دنیا برایش جای امن‌تری خواهد بود.
مهربانی به معنای لوس کردن نیست؛ بلکه یعنی در کنار نظم و آموزش، عشق و احترام نیز جریان داشته باشد.
کودکانی که با محبت پرورش می‌یابند، در آینده روابط اجتماعی بهتری خواهند داشت.
یک کلمه‌ی محبت‌آمیز یا یک لبخند ساده، می‌تواند روز کودک را روشن کند.
حتی لحظه‌های کوتاهِ گفت‌وگو، بازی یا شنیدن حرف‌هایشان، برای آن‌ها ارزش بزرگی دارد.
مهربانی والدین باعث می‌شود فرزندان احساس کنند مهم و ارزشمند هستند.
کودکانی که محبت نمی‌بینند، معمولاً در بزرگسالی با کمبود عاطفی روبه‌رو می‌شوند.
اما فرزندانی که عشق کافی دریافت می‌کنند، آرام‌تر، خلاق‌تر و شادتر خواهند بود.
محبت والدین مانند ریشه‌ای محکم است که کودک را در برابر مشکلات زندگی مقاوم می‌سازد.
مهربانی با فرزندان تنها در کلام خلاصه نمی‌شود.
رفتار والدین، احترام متقابل و حتی نگاه‌های پر از عشق، همه پیام محبت دارند.
آغوش گرفتن، گوش دادن با دقت و تشویق‌های به‌موقع، از بهترین نشانه‌های مهربانی است.
به یاد داشته باشیم که سال‌های کودکی بسیار زود می‌گذرند.
آنچه در ذهن و دل کودک باقی می‌ماند، خاطراتی از مهر و توجه والدین است.
هیچ هدیه‌ای ارزشمندتر از عشق بی‌قید و شرط به فرزند نیست.
در نهایت، مهربانی با فرزندان نه‌تنها آینده‌ی آنان، بلکه آینده‌ی جامعه را نیز روشن‌تر می‌کند.
زیرا کودکانی که محبت می‌بینند، در بزرگسالی انسان‌های مهربان‌تر، مسئول‌تر و موفق‌تری خواهند بود.